Hoe je conflicten met je partner altijd kan oplossen
Conflicten zijn onvermijdelijk. Vroeger of later komen ze langs. Of je ze nu opzoekt of juist angstvallig probeert te vermijden, ze horen bij het leven. Ze ontstaan als de ander, je partner je niet begrijpt. Je voelt je niet gehoord. Wat nodig is, is inlevingsvermogen.
Het kunnen inleven in een ander ontwikkelt zich al vanaf hele jonge leeftijd. Dus je zou verwachten dat je, nu je volwassen bent, prima instaat bent om even in andermans schoenen te staan! Maar in sommige situaties blijkt het tegendeel.
Die ander z’n schoenen zijn niet fijn
Je kunnen inleven kan hard achteruitgaan als je in een conflict terecht komt met je partner. Je brengt jouw standpunt in en je wil daarin gehoord worden. Conflicten ontstaan als de ander jou niet kan horen en een andere mening heeft. En met die andere mening ook gehoord wil worden. Hoe minder jij je gehoord voelt, des te minder kan jij de ander horen. Je blijft stevig in je eigen schoenen staan en zal geen haarbreed wijken. Conflicten en verschil van mening zijn prima, als ze opgelost kunnen worden. Als ze blijven voortduren worden ze frustrerend. Om conflicten te stoppen, is het juist zo belangrijk om je in te leven in de ander. Wie van de twee is daar het eerst toe in staat?
Ik sta voor wat ik vind
Nu moet ik eerlijk bekennen dat de ‘schoenen van de ander me ook niet altijd zo goed passen’. Ik heb geen zin om stil te staan bij mijn partners standpunt, want die van mij klopt gewoon. En die van hem ken ik allang. Of ik ben veel te gedreven om mijn zienswijze te vertellen en daar moet eerst naar geluisterd worden. Of wat ik vind is van wezenlijk belang voor mij en als de ander dat niet serieus neemt of dat niet interessant vindt, neem ik de boodschap ‘ik ben niet interessant en ik doe er niet toe’ tot me. En ik dat wil ik in geen geval, dus ik sta voor wat IK vind.
De praatservet bij conflicten
En tijdje terug deden mijn partner en ik een oefening. Nu ben ik niet van de oefeningen. Dan denk ik: ‘Help, wat wordt er nu weer van me verwacht’. ’t Zal wel weer onzinnig zijn’. Maar vooruit iedereen deed het, dus wij ook. We moesten allebei een onderwerp bedenken wat conflicten veroorzaakt. Daarna gingen we om de beurt onze mening of zienswijze delen met de ander. Degene die praatte, kon iets vasthouden om de ander eraan te herinneren wie er aan het woord was. Bijvoorbeeld een servet.
Klaar om mezelf te verdedigen!
En dan! LUISTER naar je partner en vertel daarna wat hij of zij zei om ervoor te zorgen dat je de ander begrijpt. Dus je vraagt door en geeft terug wat je hebt gehoord. De ander kan dan nog wat verduidelijken. Maar je komt op dit moment NIET met je eigen mening of ideeën, waardoor conflicten ontstaan. Nee, dat mag niet! Tjonge, wat vond ik dat lastig. Ik zat op het puntje van mijn stoel klaar om mezelf te verdedigen. Mijn lippen stijf op elkaar om vooral niet iets te zeggen vanuit mijn standpunt. Alleen maar terug te koppelen, wat ik had gehoord van wat hij zei.
Het wonder gebeurde
Het duurde een paar minuten (lange, frustrerende minuten met heel veel ‘ja-maars’ in mijn hoofd), maar het ‘wonder’ gebeurde. Ik voelde wat hij voelde en ik kon terugzakken in mijn stoel en werkelijk bij hem stilstaan. Ik stond even in zijn schoenen. Mijn drang om mezelf te verdedigen was weg. Want eerlijk; hij kent mijn standpunt hierin allang en dat besef was toen goed genoeg. We kwamen beiden tot rust. Het bijzondere is dat ook ik me gezien voelde. Doordat ik hem weer ‘zag’, kon ik zien dat hij ook naar mij keek en werden we beiden ‘gezien’. Je gezien voelen brengt rust, veiligheid en ontspanning.
Het zal vaak zo zijn dat je ook met jouw standpunt wilt komen. Logisch! En omdat jij naar de ander hebt geluisterd en die zich werkelijk gezien voelde, kan je nu aangeven: ‘ik vind het prettig als je nu ook mijn kant van het verhaal hoort’. De kans is zeer groot dat je daar nu een podium voor hebt en je jouw zienswijze kan delen. Van daaruit kan je samen een oplossing bedenken, zonder conflicten.
Waarom moet ik eerst begrip tonen?
Herken je het dat het lastig kan zijn om in die ander z’n schoenen te staan? Denk je nu: ‘Laat de ander eerst maar eens in mijn schoenen staan, want ik ben altijd degene die eerst begrip moet tonen’. Dan kan het tijd zijn dat een coach eens met jullie meekijkt.
Hebben jullie conflicten waar je niet uit komt? We kunnen samen nagaan wat er speelt en wat er nodig is, zodat jullie je allebei gezien en gehoord voelen. Neem contact met me op via dit contactformulier voor een gratis online Connect&Click gesprek en ik denk met je mee! Andrea EFT Relatietherapeut