a

Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem nulla consequat. Aenean massa.

Een burn-out door mijn relatie

burn-out

Een burn-out door mijn relatie

Met enige regelmaat hoor ik ‘m: ‘ik word zo moe van deze relatie’. Of heftiger nog: ik heb een burn-out door mijn relatie’. Sommige stellen maken het elkaar zo zwaar, dat het logisch is dat ze zichzelf afvragen of het nog wel haalbaar is om bij elkaar te blijven.

Neem nou Eef en Rutger (gefingeerde namen en casus), ze hebben met hun gezin een boottochtje gepland, maar er komt iets tussen. Eef geeft aan dat Rutger gewoon lekker met de kinderen kan gaan varen, zodat zij aan haar opdracht kan werken. Goed opgelost toch?!

Eef: Ja, ik vond het ook jammer. Daar ging mijn vrije middag. Maar ik weet dat Rutger zo van varen geniet, dus ik vond dat hij gewoon moest gaan. Hij laadt daarvan op.

Rutger kijkt strak voor zich uit: Jij denkt alleen maar aan jezelf. Er komt altijd iets anders langs. Er is altijd iets wat belangrijker is dan wij.

Eef: Dat is niet waar. Van de week zijn we ’s avonds nog wezen wandelen en ik vind het niet eerlijk dat je mij afschildert alsof ik niet om jullie geef. Ik doe ontzettend mijn best om er juist voor iedereen te zijn, maar bij jou is het nooit goed genoeg. Ik word zo moe van dit gezeik.

Rutger: Ieder normaal mens gaat gewoon een dagje uit met het gezin en laat daar niets, maar dan ook niets tussen komen.

En zo belanden ze in de vicieuze cirkel van verwijt. Eef is zo moe van alle ballen in de lucht houden en iedereen tevreden stellen, dat ze zich inderdaad meer terugtrekt om het hoofd boven water te houden. “Ik word zo moe van deze negativiteit”.

Rutger voelt zich keer op keer afgewezen. “Wil je mij nog wel in je leven?” “Ik voel me meer als ballast en als een taak voor jou en dat maakt me intens verdrietig”. Van hieruit reageert hij heftig op alles wat maar enigszins op afwijzing lijkt. Ik zeg dat zijn alarm door de ervaring en gebeurtenissen heel scherp staat afgesteld. Als het enigszins riekt naar afwijzing, dan gaat je alarm al af. Dan sluit je jezelf hermetisch af en je valt uit naar Eef dat ze het helemaal verkeerd doet. Daarmee hou je haar buiten de deur en ben je beiden alleen.

Kwetsbaar zijn en komen met bijvoorbeeld: Wil je mij nog wel in je leven? Ik voel me afgewezen. Ik voel me alleen. Ik wil je wel bereiken, maar ik weet niet meer hoe. Als je mij zo aanspreekt, voel ik me onzeker worden. Wil je er wel werkelijk voor mij zijn? Ben ik wel goed genoeg voor jou? Als ik had geweten dat dit er achter zat, dan had ik het anders gedaan. Of:  Hoe kan ik er voor je zijn?

Dit zijn zinnen die de weg vrij maken om elkaar weer te bereiken. Dan kom je niet met je verwijt, maar met je innerlijke verlangens en angst. En dat kan best lastig zijn, want in je kwetsbaarheid kan de ander weer fel reageren of juist niet reageren, dus jezelf wapenen of terugtrekken is een reactie die je lijf (bijna) automatisch maakt. De afstand bewaren tussen jullie is dan veiliger dan de werkelijke ontmoeting aangaan. Terwijl in dat laatste het herstel zit.

In een goede relatie zoek je elkaar op omdat je graag bij de ander wilt zijn om van elkaar te horen en zodat de ander je ‘rust- en oplaadpunt’ kan zijn. Nu ga je misschien de ander vermijden om jezelf (en wellicht ook de relatie) te behouden of je gaat de ander ‘aanvallen’ (achterna zitten of opvoeden) om maar te krijgen wat je zo nodig hebt. Beide manieren brengen niet de nabijheid tot stand die je zo graag wilt.

Samen met Eef en Rutger ben ik aan het uitzoeken wat er tussen hen gebeurt. Ik ben een soort vertaler van het hart. Langzaamaan kan Rutger de warmte van Eef weer wat toelaten en die voelt fijn. Zijn alarmsysteem wordt wat rustiger, waardoor er minder negativiteit ontstaat. Minder negatviteit zorgt dat Eef haar alarmsysteem minder snel afgaat. Dat deze systemen nog vlot afgaan is een gegeven, maar ze leren het beter herkennen en checken bij elkaar wat er werkelijk gaande is. Ze blijven nu met hun gevoeligheden en geraaktheid beter in gesprek met elkaar. Makkelijk? Nee, dat is het niet. Meer verbinding met elkaar? Ja, zeker wel!

Heb je het gevoel dat je de ander niet meer kan bereiken en dat je elkaar niet meer liefdevol kan aankijken? Plan je gratis kennismakingsgesprek in en we gaan na wat ik voor jou / jullie kan betekenen.