Gewoon lekker jezelf zijn
Willen we dat niet allemaal: ‘gewoon lekker jezelf zijn’. Je spontane zelf de vrije teugels geven en het leven leven zoals het je past. Ongeacht de omstandigheden of de mensen om je heen. Leef en laat leven!
Thuis in mijn gang hangt het bovenstaande fotootje van mezelf als ik een jaar of twee ben. Deze herinnert me aan mijn ‘spontane zelf’. Speels, vrij en open contact makend met de ander (waarschijnlijk in dit geval mijn moeder) en de wereld. Het staat voor ‘zonder zorgen de wereld in gaan en ontdekken’.
Ergens onderweg (en bij sommigen is dat al vrij vroeg in het leven) raak je in meer of mindere mate iets van je spontane zelf kwijt. Wellicht kwam er afkeuring op je gedrag, of je moest je niet aanstellen, je voelde (terecht) aan dat je niet met jouw verdriet, je mening of ideeën mocht komen en je hield je in. Je ging in de pas lopen. En dat doe je nog steeds. Je scant als het ware je omgeving en anderen af om na te gaan welk gedrag passend is om in de situatie waar je je bevindt te vertonen.
En op zich, laten we eerlijk zijn, dat doen we allemaal en dat is best handig en nodig. Maar sommigen van ons zijn daar zo mee bezig, dat ons Spontane zelf verstikt wordt door ‘wat hoort en wat niet hoort’ volgens… ja, volgens wie eigenlijk?
Dat je hoofd (verstand) en je hart (spontane zelf) samenwerken is wel handig. De één kan niet zonder de ander. Je voelt, je beleeft, je gebruikt je ratio en je maakt keuzes. Sommigen hebben het hart uitgezet en leven vanuit het hoofd. Daarmee leef je een heel verstandig leven, maar het mist de bruisende energie. Een ander leeft helemaal vanuit het hart: ‘Als het maar goed voelt’. Dan kijk je terug en had je gehoopt dat je het toch anders had aangepakt of je mist concrete doelen in je leven. Je zwabbert maar wat heen en weer en het leven lijkt je meer te overkomen. Je hebt beide nodig en deze samenwerking tussen hart en hoofd brengt ‘excitement’ in je leven. Dan leef je authentiek.
En wat een ander daar dan ook van vindt… oké, niet leuk als het negatief of oordelend is, maar het is wel werkelijk wie je bent en uiteindelijk voelt die veel beter dan een aangepaste (of opgeklopte) versie van jezelf.
Houd je dan geen rekening met anderen? Zeker wel! Komen met jezelf houdt ook in checken wat het met de ander doet, want anders ben je uit contact. Dan kan je nog zo lekker in contact zijn met jezelf, maar als je de rest om je heen verliest, kom je alleen te staan.
Dat doe ik in mijn dagelijkse praktijk: Mensen authentieker laten zijn en met zichzelf in contact laten komen. Allereerst met zichzelf, met mij en daarna met relevante anderen om hen heen. Dan leef je meer gegrond en echt.
Voel je je ook heen en weer geslingerd tussen wat je zelf wilt en wat anderen van je willen?
- Mis je ‘je eigen grond onder je voeten?’
- Is het contact met anderen vooral energie-vretend?
- Heb je moeite met je grenzen aangeven?
- Denk je vooral vanuit de ander en vraag je je af wat je eigenlijk zelf wilt?
- Vraag je je af wat jouw verantwoordelijkheid is en wat bij de ander hoort?
Blijf er niet mee rondlopen. Gun jezelf ‘je zelf’😊, is wat er in me opkomt. Je bent namelijk een mooi mens!
Kennismaken en nagaan of het klikt tussen ons? Plan hier je gratis kennismakingsgesprek in in mijn agenda. Van harte welkom!
